W STRONĘ ŚWIATŁA - Wieczór Sztuk - w piątek 5 marca 2021 r. o godz. 18.00.

W programie Wieczoru:
- Koncert IREK GŁYK VIBES EXPRESSION, gościnnie wystąpi Piotr Matusik - piano.

- Prezentacja multimedialna Grzegorza Ojrzyńskiego pt. „Światło”.

- Wernisaż wystawy fotografii Grzegorza Ojrzyńskiego pt. „Światło”. 

- Wernisaż wystawy malarstwa Aleksandry Rey pt. „Prześwity”.

IREK GŁYK VIBES EXPRESSION - materiał z ostatniej płyty Irka Głyka pod tym samym tytułem - doskonały wibrafon w kameralnej odsłonie z fortepianem. Na płycie Irek Głyk wspólnie z Rafałem Stępniem zarejestrowali szereg pięknych, nastrojowych tematów. W chwałowickim koncercie partię fortepianu realizować będzie Piotr Matusik. Wierzę, że znajdziecie w tej muzyce piękne dźwięki, a połączenie brzmienia wibrafonu i fortepianu sprawi wam wiele radości - zachęca artysta.

IREK GŁYK VIBES EXPRESSION feat. PAWEŁ TOMASZEWSKI: https://www.youtube.com/watch?v=a3sjMn9aEd0.

Irek Głyk - ceniony wibrafonista i perkusista, kompozytor, aranżer. Od dziecka zainteresowany muzyką, z wyróżnieniem ukończył Liceum Muzyczne im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Studiował na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej katowickiej Akademii Muzycznej. Stypendysta słynnej bostońskiej Berklee College Of Music. Zdobywca wielu nagród na konkursach i festiwalach - począwszy od wygranej na Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Jazzowej w Katowicach (1990). W 1994 r. założył swój Ireneusz Głyk Kwartet (Adam Kowalewski - bas, Krzysztof Dziedzic - perkusja, Marek Podkowa - saksofon, lider - wibrafon). Zespół odniósł sukces na scenie jazzowej, zdobywając m.in. II miejsce na XIX Międzynarodowym Konkursie Młodych Zespołów w Krakowie. W ankiecie Jazz Forum Irek Głyk zostaje okrzyknięty nadzieją polskiego wibrafonu, zyskując trzecie miejsce w kategorii tego instrumentu. Kilka lat później zaczyna występować w duecie z Bernardem Maselim (duety wibrafon - marimba). Od roku 2009 Irek Głyk prowadził swój rodzinny zespół P.I.K. w którym muzykował ze swoimi dziećmi. Na perkusji Patryk Głyk, Irek Głyk - wibrafon i Kinga Głyk - gitara basowa. W roku 2017 w roli perkusisty rozpoczął współpracę w zespole swojej córki Kingi, koncertując z nią w wielu prestiżowych miejscach sceny światowej. Obecnie wydał swój trzeci autorski wibrafonowy album pt: ”IREK GŁYK VIBES EXPRESSION”. Irek Głyk jest też cenionym muzykiem sesyjnym, który współpracował z czołówką i polskiego jazzu, i rocka: Stanisław Sojka, Justyna Steczkowska, Paweł Kukiz, Reni Jusis, Natalia Niemen, Ireneusz Dudek, Mieczysław Szcześniak, Jorgos Skolias, Katarzyna Gertner, Ewa Uryga, Anthimos Apostolis, SBB, Krzak, Tomasz Stańko, Tomasz Szukalski, Paweł Tomaszewski, Maciek Sikała, Piotr Wojtasik, Grzegorz Kapołka, Bronisław Duży, Grażyna Łobaszewska, Marek Bałata, Wojtek i Jacek Niedziela, Etienne Mbpee, Ruth Lynch, Junior Robinson i inni. Występował na scenach w Polsce i poza jej granicami (USA, Niemcy, Francja, Dania, Włochy, Czechy, Słowacja, Ukraina, Austria, Norwegia, Indonezja, Portugalia, Rumunia). Irek Głyk na swoim koncie ma trzy autorskie albumy: „Long Time”, „Step Ahead”, ”IREK GŁYK VIBES EXPRESSION”. Strony: https://glyk.pl/, https://www.facebook.com/irekglyk.

Piotr Matusik - pianista, kompozytor. Urodzony 5 czerwca 1991 roku w Bielsku-Białej. Absolwent wydziału jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie fortepianu prof. dr hab. Wojciecha Niedzieli. Znakomicie odnajduje się w roli sidemana w akustyczno - jazzowym kwartecie skrzypka Bartosza Dworaka podobnie jak w roli lidera zespołu Piotr Matusik Quartet wykonując kompozycje Chicka Corei. Poza jazzem zajmuje się również muzyką alternatywną, elektroniczną. Album „Polished” wydany przez słowacką wytwórnię Hevhetia zebrał wiele pozytywnych recenzji, w których podkreślano pianistykę Piotra Matusika oraz jego kunszt kompozytorski. Album „Tribute to Chick Corea” Piotr Matusik Quartet został wydany przez renomowaną wytwórnię płytową Universal Music Polska. Nagrody zespołowe oraz indywidualne: I miejsce w międzynarodowym konkursie na kompozycję jazzową w Belgii - BJAZZ 2016, Grand Prix podczas 37 Jazz Juniors - Bartosz Dworak Quartet, Grand Prix Bielskiej Zadymki Jazzowej - Bartosz Dworak Quartet, I miejsce w siódmej edycji „Novum Jazz Festiwal” w Łomży (2014), II miejsce podczas International Jazz Contest 2011 - MDM Trio, III miejsce podczas Krokus Jazz Festiwal 2013 - MDM Trio, II miejsce podczas Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Katowicach 2015. Wydany w kwietniu br. album „INDEPENDENCE” (Piotr Matusiak TRIO) jest pewnego rodzaju podsumowaniem dwóch lat pracy kompozytorskiej jak również pracy nad brzmieniem w sensie pianistyki, ale też poszukiwaniem brzmień poza fortepianem.
Strona FB: https://www.facebook.com/piotrmatusikmusic/.

ŚWIATŁO. Fotografia to jeden ze sposobów utrwalania, zapisywania obrazów, uczuć i emocji. Narzędziem do zapisywania obrazu może być aparat fotograficzny. Jednak samo narzędzie to nie wszystko. Dopiero w rękach kogoś, kto potrafi posługiwać się tym narzędziem nabiera ono wartości i przydatności. Na nic jednak zdałoby się najlepsze narzędzie w najzdolniejszych rękach gdyby nie światło. To właśnie światło powoduje, że widzimy, dostrzegamy to co jest przed nami, co nas zachwyca, co chcielibyśmy zapisać, zatrzymać, utrwalić i pokazać innym. Są to często niepowtarzalne chwile, momenty i sceny, które światło nasycając swoimi promieniami maluje tworząc rozmaite obrazy. Światło to nie tylko fizyczne zjawisko fali elektromagnetycznej, to głównie zjawisko, dzięki któremu patrząc widzimy. Patrzenie zmysłami to zwykłe widzenie, proste dostrzeganie. Dopiero gdy na to co dostrzegamy zareaguje nasza ludzka wrażliwość, poczujemy to co światło maluje przed nami i gdy dodamy do tego trochę serca - to wtedy jest szansa na powstanie obrazu zwanego Fotografią. Światło to niezwykła siła, magiczność, która zachwyca i hipnotyzuje, wzbudza lęk i błogość, nieustannie przyciąga w swoją stronę. Wystawą pt. "Światło" chciałbym pokazać to, co moje zmysły dostrzegły, jak na to moja wrażliwość zareagowała, światło pomalowało, ja poczułem, a mój aparat utrwalił. /Grzegorz Ojrzyński/.

Grzegorz Ojrzyński - urodzony i mieszkający w Radomsku - polski artysta fotograf. Członek nadzwyczajny, członek rzeczywisty i Artysta Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej (AFRP). Członek Ogólnopolskiej Fotograficznej Grupy Twórczej Art Fokus 13. Członek Towarzystwa Fotograficznego im. Edmunda Osterloffa w Radomsku. Fotografuje od końca lat 70-tych XX wieku. Od 2009 roku zajmuje się fotograficzną twórczością artystyczną. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje fotografia krajobrazowa, fotografia przyrodnicza, makrofotografia, fotografia ludzi w krajobrazie, fotografia portretowa. W 2011 r. został przyjęty w poczet członków Bełchatowskiego Towarzystwa Fotograficznego, a w 2012 r. został zaproszony i przyjęty do grupy fotograficznej Pictorial Team i został członkiem nadzwyczajnym Fotoklubu RP. W 2013 r. został przyjęty w poczet członków rzeczywistych Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców i uhonorowany tytułem Artysty Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej (AFRP). W 2014 r. został członkiem Towarzystwa Fotograficznego im. Edmunda Osterloffa w Radomsku. W tym też roku był współzałożycielem Ogólnopolskiej Fotograficznej Grupy Twórczej Art Fokus 13, w której pełnił funkcję prezesa Zarządu. Grzegorz Ojrzyński jest autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych indywidualnych i zbiorowych oraz poplenerowych. Jego fotografie były prezentowane na wielu wystawach pokonkursowych - na których otrzymywały wiele nagród, wyróżnień, dyplomów i listów gratulacyjnych. Prace Grzegorza Ojrzyńskiego zaprezentowano w Almanachu (1995–2017), wydanym przez Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenie Twórców. W 2018 roku został uhonorowany Medalem „Za Zasługi dla Fotografii Polskiej” - odznaczeniem przyznawanym przez Kapitułę Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców - w 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Strony: http://www.grzegorzojrzynski.pl/, https://www.facebook.com/Grzegorz.Oj.

PRZEŚWITY

,, ... sztuka przekształca naturę, ulepszając metody natury poprzez swój methodon, czyli celowy plan, który unika rozrzutności natury i prostuje jej okrężne ścieżki". Jan z Salisbury, za John Gage „Kolor i kultura".

W połowie XII wieku tak radykalny, przenikliwy i na wskroś współczesny pogląd mógł wyjść jedynie spod pióra autora, z jednej strony wiernego ogólnemu prawu sztuki znanemu jako „wielość w jedności", z drugiej zaśwskazującego na ów methodon jako narzędzie tworzenia odautorskiej struktury dzieła. Myśl Jana z Salisbury została przeze mnie przywołana świadomie. Była ona kontynuowana i rozwijana przez pokolenia europejskich twórców i ma też swoje odbicie w koncepcji artystycznej malarki Oli Rej. W eseju dotyczącym cyklu malarskiego o wspólnym tytule „Prześwity" może wydać się odległe i zaskakujące odniesienie do średniowiecznego dzieła malarskiego o prześwitującej strukturze barwnej - witrażu. Jednak po głębszym zastanowieniu ukazuje się oczywisty związek pomiędzy myślą malarską Autorki a tradycją, w której świadomie wyrastała.Witraż jako świecąca ściana barwna o ogromnym stopniu skomplikowania zawiera w sobie niepoliczalną ilość obrazów, zależnych od natężenia przenikającego go światła. Natomiast natura obrazu malarskiego to światło „uśrednione". Malarka pokazuje jednakże jak podobnie skomplikowana, strukturalnie rozbudowana materiastaje się kanwą dla tej odległej fascynacji światłem stwarzającym. W tajemniczy, sobie tylko wiadomy sposóbwprowadza nas w sam środek konstrukcji, w której to światło pulsuje, podlega zmianie tak, że mamy nieodparte wrażenie, jakby jego ruch w dziennym cyklu odbywał się na naszych oczach. Wówczas to okazuje się, że piękne, nastrojowe, przeniknięte zapachem rozgrzanego słońcem powietrza obrazy zaczynają przemawiać magicznym językiem światła. Poddajemy się chętnie tej magii, która działa niezależnie od wszelkich przedstawieniowych skojarzeń i pozwalamy, aby ich treść całkowicie nam umykała.Można te obrazy oglądać jako rozległe krajobrazy przedstawiające nadbałtyckie sosnowe lasy rosnące na piaszczystych wydmach, dyszące upojnym zapachem żywicy, tak dobrze i serdecznie zapamiętanym z dzieciństwa. Można rozkoszować się subtelnym błękitem-kolorem dali, tak pięknie oddanej. Można pogrążyć się w tym uwodzicielskim świecie nierozłącznym ze wspomnieniami dobra, swobody i radości. Można jednaki trzeba również skupić wzrok na fragmentach konfiguracji, wyizolować poszczególne „szybki witrażu" w zbliżeniu, analizować odrealnione winiety podmalowane en camaieu. Prawa światła zaobserwowane w naturze zdają się wówczas być dla Artystki jedynie kanwą do rozpięcia misternej konstrukcji - koronki,w której zatopione są poszczególne komórki drogocennej emalii, w porządku przez tę naturę nakazanym, jednakże z udziałem rozumnego namysłu twórcy.Malarka, zatrzymując realność przedstawienia, nie poddała się pokusie uczynienia ze swych płócien obrazów potocznie ładnych. Uniknęła uporczywego charakteryzowania konsystencji i materii przedmiotów, uniknęłatypowości w każdym jej przejawie. Malowanie było więc przede wszystkim łowieniem światła w chytrze rozpiętą na płótnie sieć struktury. ,,Prześwity" są bardziej budowane niż malowane, składane, pieczołowicie formowane. Gdzieniegdzie pojawia się sztafaż, będący w moim przekonaniu bardzo osobistym akcentem, odniesieniem do owego dobrostanu z krainy dzieciństwa, o którym już była mowa. Jest on na tyle delikatny i subtelny, że nie burząc zrębu konstrukcyjnego płótna, nadaje mu charakter pamiętnika czy albumu z rodzinnymi zdjęciami sprzed lat. Niech nas jednak nie zwiedzie elegancja i ciepło tych płócien. Ich siła tkwi bowiem w wewnętrznej konstrukcji i skupieniu na dwóch wymiarach - ,,naturalności" natury i „sztuczności" sztuki, a czynnik intelektualny wiąże się z żywiołem prawdziwego uczucia.

Z ogromną przyjemnością - Anna Stawiarska.

Aleksandra Rey - studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach. Dyplom nagrodzony medalem w Pracowniach Malarstwa u prof. Romana Nowotarskiego oraz Projektowania Graficznego u  prof. Tomasza Jury w 1998 r. W latach 2000-2004  prezes Stowarzyszenia Chorzowskich Artystów Plastyków. Od 2001 r. kierownik Miejskiej Galerii Sztuki MM w Chorzowie www.galeriamm.eu. Uprawia malarstwo, grafikę artystyczną (linoryt) oraz użytkową. Uczestniczka wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych. Ważniejsze wystawy indywidualne: BWA Sandomierz; Galeria Dwór Karwacjanów, Gorlice; Galeria Sztuki Współczesnej, Kołobrzeg; Espace Matisse, Creil, Francja; Stara Prochownia, Warszawa; BWA Jatki, Nowy Targ; Ignis, Köln, Niemcy; Galeria ASP, Górnośląskie Centrum Kultury, Katowice. Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: Nagroda Prezydenta Miasta Chorzów w Dziedzinie Kultury, kategoria Osiągnięć Twórczych; wyróżnienie w konkursie Obraz Roku 2004 im. Ewy Świtalskiej; laureatka polskiej edycji Lexmark European Art Prize 2004. Strony: www.aleksandrarey.eu, www.aleksandrarej.pl, www.aleksandrarey.com.